Leiðbeinandi hans er Tómas Guðbjartsson prófessor sem jafnframt stýrði rannsókninni.
Rannsóknin náði samtals til 614 sjúklinga á fjórum háskólasjúkrahúsum á Norðurlöndum; Gautaborg, Turku, Tampere og Reykjavík. Mjög hefur skort á rannsóknir á árangri kransæðahjáveituaðgerða sem oft eru gerðar við erfiðar aðstæður á veikum sjúklingum.
Kransæðahjáveituaðgerð er algengasta hjartaðagerð sem framkvæmd er á Vesturlöndum (70% þeirra), og eru árlega gerðar í kringum 150 slíkar aðgerðir á Íslandi. Við aðgerðina er notast við hjarta- og lungnavél og æðagræðlingar tengdir framhjá stíflum í kransæðum til að bæta blóðflæði til hjartans. Aðgerðin er langoftast gerð sem valaðgerð og sjúklingarnir undirbúnir með góðum fyrirvara. Suma sjúklinga þarf þó að taka brátt í aðgerð, jafnvel beint eftir komu á sjúkrahús. Oftast er um að ræða sjúklinga með hjartaáfall þar sem ekki tekst að víkka stíflaða kransæð við hjartaþræðingu eða sjúklinga sem þurfa hjartahnoð og eru í losti eftir stórt hjartadrep.
Niðurstöður rannsóknarinnar sýna mjög góðan árangur þar sem margir þessara sjúklinga eru í bráðri lífshættu við komu á sjúkrahús. Niðurstöðurnar eru hvetjandi fyrir þá sem koma að meðferð þessara sjúklinga, og hún undirstrikar mikilvægi þess að boðið sé upp á flókna meðferð eins og hjáveituuaðgerðir allan sólarhringinn, alla daga vikunnar, líkt og gert hefur verið á Landspítala.