TASTE rannsóknin (Thrombus Aspiration in ST-Elevation myocardial infarction in Scandinavia study) sýndi að það að soga út blóðsega sem veldur bráðri kransæðastíflu áður en tafalaus kransæðavíkkun er framkvæmd lækkar ekki 30 daga dánartíðni samanborið við einungis kransæðavíkkun á hefðbundinn hátt.
Rannsóknin er sú stærsta sem birst hefur um gagnsemi segasogleggja í bráðri kransæðastíflu og þáttakendur í henni voru fleiri en í öllum þeim rannsóknum sem birst hafa um þetta efni áður samanlagt. Í henni var 7.244 sjúklingum sem komu inn með bráða kransæðastíflu með ST hækkun slembiraðað í tvo meðferðararma. Annars vegar venjubundna bráða kransæðavíkkun en hins vegar að soga út blóðtappann úr kransæðinni með soglegg á undan hefðbundinni kransæðavíkkun. Dánartíðni við 30 daga var skoðuð auk nokkurra fleiri þátta svo sem endurinnlagnir vegna nýrrar kransæðastíflu og tíðni fylgikvilla.
Sænska gæðaskráin - Swedish Coronary Angiography and Angioplasty Registry (SCAAR) - var notuð til að halda utan um rannsóknina og slembiraða sjúklingunum í meðferðararmana. Sú aðferð við að framkvæma slemiraðaðar fjölsetrarannsóknir vakti einnig mikla athygli enda um nýja gerð vísindarannsókna að ræða. Sér grein birtist í New England Journal of Medicine sem fjallaði sérstaklega um þessa nýju rannsóknaraðferð.
TASTE rannsóknin sýndi engan mun á meðferðarörmunum því 30 daga heildardánartíðnin var svipuð í þeim báðum; með segasogi 2,8% en án þess 3,0%. Endurinnlagnir á sjúkrahús vegna kransæðastíflu voru nokkru færri í hópnum sem fékk segasog en sá munur var þó ekki tölfræðilega marktækur, 0,5% í segasogshópnum á móti 0,9% í hópnum sem ekki fékk meðferð með segasogi. Enginn munur sást á fylgikvillum í hópunum.
Minni rannsóknir með nokkur hundruð sjúklingum hafa áður bent til þess að meira gagn gæti verið af meðferðinni með segasogi en þessi stóra rannsókn sýndi. Á grundvelli þessara rannsókna var mælt með segasogi í klínskum leiðbeiningum en þær leiðbeiningar gætu breyst á grundvelli TASTE rannsóknarinnar.
Rannsakendur benda á að það virðist ekki hættulegt að beita segasogi í bráðri kransæðastíflu og að það geti verið tilvik þar sem er verjandi að gera það. Hins vegar ætti ekki að veita þessa meðferð að jafnaði heldur fremur í völdum tilvikum þar sem ætla má að hún geri sérstakt gagn t.d. ef segamagn í hinni lokuðu kransæð er mikið.
Haustið 2014 má búast við fekari niðurstöðum m.a. á dánartíðni sjúklinganna ári eftir víkkun en ekki er útilokað að þá gæti sést marktækur munur milli hópanna.
Ágrip greinarinnar: http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1308789?query=featured_home
- Landspítali er í fremstu röð háskólasjúkrahúsa á Norðurlöndum með birtingu vísindatímarita í virtum og viðurkenndum vísindatímaritum, jafnvel þótt ekki sé miðað við höfðatölu.
- TASTE rannsóknin um kransæðastíflu gæti breytt til þessa viðurkenndum aðferðum í klínískum leiðbeiningum um notkun segasogsleggja.
- New England Journal of Medicine er mjög virt í heimi læknavísindanna og hafnar yfir 90% aðsendra greina.
- Læknar á Landspítala eru í TASTE rannsókninni þátttakendur í því að finna upp nýja rannsóknararðferð (Registry based randomised clinical trial) sem kostar aðeins 1-2% af því sem eldri rannsóknaraðferðirnar kosta, þótt að vísu komi aðrar takmarkanir á móti.
Fjölmiðlaumfjöllun á ESC þinginu í september 2013:
http://www.escardio.org/about/press/press-releases/esc13-amsterdam/Pages/hotline-one-taste.aspx
http://www.cardiosource.org/News-Media/Publications/Cardiology-Magazine/2013/09/TASTE.aspx
http://cardiobrief.org/2013/09/01/a-disruptive-taste-of-the-future/