Heilsuhætta vegna öskufalls
16. apríl 2010
Gosaska er samsett úr misfínum ögnum. Stærð agnanna skiptir verulegu máli, eftir því sem agnirnar eru smærri er meiri hætta á að askan berist djúpt ofan í lungu og valdi lungnasjúkdómum. Kornastærðargreining á öskusýni úr Eyjafjallajökli bendir til að um fjórðungur öskunnar flokkist undir svifryk sem eru korn minni en 10µíkron en þau berast mjög greiðlega ofan í lungu. Sýni sem tekin voru á fyrsta sólarhring eftir að gos hófst benda til að askan innihaldi uþb 25 mg /kg af flúor sem getur haft bæði bráð- en þó einkum langvinn eituráhrif á grasbítandi dýr. Leiðbeiningar um viðbúnað fyrir, eftir og á meðan á öskufalli stendur (PDF)
|
Öndunarfæri:
- Nefrennsli og erting í nefi.
- Særindi í hálsi og þurr hósti.
- Fólk sem þjáist af lungnasjúkdómum, t.d. astma, er viðkvæmara fyrir öskunni og getur fengið langvarandi hósta, uppgang og öndunarerfiðleika.
Augu:
- Augnsærindi, kláði, tárarennsli,tilfinning um aðskotahlut.
- Skrámur á sjónhimnu.
- Bráð augnbólga, blóðhlaupin augu, ljósfælni.
- Aukin hætta á einkennum hjá fólki með augnlinsur.
Húð:
- Erting, sviði, roði og kláði í húð, einkum ef askan er súr.
Ráðleggingar til fólks þar sem öskufalls gætir:
- Lágmarka veru utanhús eins og kostur er.
- Nota hlífðarföt.
- Nota rykgrímur sem taka mjög smáar agnir.
- Nota hlífðargleraugu.
- Börn og fullorðnir með öndunarfærasjúkdóma ættu að halda sig innanhúss.
- Fólk með öndunarfærasjúkdóma ætti að fylgjast vel með einkennum og ef þau fara vaxandi, þá að auka við meðferð eða hafa samband við lækni.
- Ekki nota augnlinsur.
Eitrunarmiðstöð Landspítala
Nefnd um viðbrögð við hópeitrunum